Daha sik yazacagimi soylemistim ama mumkun olmadi. Biz burada Karan'li hayati tum hiziyla yasarken firsat bulup da iki satir yazamadim iste...
Neyse hersey yolunda diyerek baslayayim. Karan tum hiziyla buyumeye ve ogrenmeye devam ediyor. Bu yazin en onemi olayi dedemizin ve babanemizin burada yanimizda olmalari sanirim. Karan'in keyfine diyecek yok. Evdeki oyun arkadaslari cogaldigi icin cok memnun kerata, ustelik Turkecesi de cok ilerledi. Hatta o kadar ilerlediki, bazen soyledikleri karsinda ne soyleyecegimizi bilemiyoruz. Mesela gecen gun onun saclarini kurulurken benim iki elimide tutup "Annecim bir dur, bir sabret, bir sey soyleyecegim " dediginde ne diyecegimi sasirdim. Ya da bir kac gun once aksam ki uyku saatinden once ona her geceki gibi masallarini okudukdan ve optukden sonra
" Haydi annecim artik uyku vakti geldi , ben ustunu ortup gidecegim." deyince bana " Hayir annecim senin isin daha bitmedi, bana masaj yap " demesi gibi :) Dedigim gibi bazen oyle seyler soyluyor ki insan ne diyecegini sasiriyor.
Bir de farkettigimiz baska bir sey var ki o da iki ayri dilin varliginin cok cok farkinda olmasi. Henuz arastirmadim, belki normaldir ama ilk fark ettigimde beni cok sartti. Daha once hic denememistim, bir kac gun once Karan'a bir kac kelimenin ingilizcelerini sordum, yani Karancim agacin ingilizcesi ne gibi, hepsinin karsiligi ben sordukca soyledi.
Bunun disinda minik cok guzel resimler yapmaya basladi, hele bir cocuk cizisi var ki anlatilmaz. Hic bir detayini atlamadan itina ile ciziyor cocugu, en sonunda da saclarini konduruyor kafasinin tam tepesini ve bitiriyor resmini :) biz harika olmus Karan'cim, eline saglik dedikce de ciziyor da ciziyor ...
Sanirim ne kadar hareketli oldugunu soylememe gerek yoktur. Evde dort yetiskiniz ama bazen dordumuzu de yorgun dusuruyor. Yaz boyunca minik dedesi ve babanesi ile daha fazlaca vakit gecirsin diye kres gunlerini haftada 3'e indirmistik, iste hafta ici iki gun ve haftasonlari sabahlari dedemize ait. Saat 7 parklarda gune bir basliyorlar, aksam 9'a kadar uyku haric her dakika oyun ve arastirma ile geciyor. Tabi Karan bu, nazinin gectigini anladigi icin hem dedesine, hem de babanesine her istedigini yaptirip pur keyif gunler geciriyor.
Son yazima bahsettigim gibi yaz basinda yaptigimiz son aktivitemiz cilek toplamak olmustu Karan'la.
Gecen senekinden farki olarak bu sene canla basla cilek topladi minigim. Hatta evde topladiklarini yerken de nasil topladigini hatirlatti durdu bize.
Babamizin da islerinin daha az yogun oldugu bu gunlerde bol bol geziyor ve hep birlikde Karan'li gunler geciriyoruz. Yasadigimiz yere yakin gol ve kaynaklara yaptigimiz haftasonu gezilerinde ki anilar ve fotograflar da ilk firsatta blogumuzda olacaklar. Birkac hafta icerisinde yeni aktivitelerimiz ile birlikde yazilara devam etmek uzere....
