Iste bir yil daha gecip gitti. Zaman insanin nefesini kesecek kadar hizli akip geciyor. Dogumun daha dun gibiyken sen coktan bebeklikten cikip koca bir cocuk oldun. Tum enerjinle hayati kavramaya calisip , mucadele etme istegini gordukce hayrete dusuyorum bazen.
Oyle hassas ve duygusalsin ki... Son zamanlardaki hayatimizda gelisen yeni degisiklere uyum saglama basarin ve bazen kendi bakis acinla cevap veremedigin sorulara " annecigim hersey cok guzel olacak degil mi? " diyerek cikis yolu aramanda ki incelik, sana olan hayranligimi daha da arttiriyor.
Etrafindaki hayati anlamak icin verdigin tum savasa ragmen hala kucucuksun, hala etrafinda bizim varligimiza muhtacsin. Hala bizim yol gostermemize ihtiyacin var. Bazen onumuzdeki yol beni korkutuyor, ve herzaman varligin icin sukredip, allaha dua ediyorum sana dogru yolu gosterip, iyiye yonledire bilmek icin bana, bize gereken onseziyi versin diye.
Bundan 20 sene sonra yasamla kaynasmis, kendi ayaklari uzerinde duran, hayata dair secimlerinin buyuk bir kismini yapmis bir birey olacaksin. Umarim sana gosterdigimiz hedefler herzaman senin icin de dogru olur, umarim gozlerindeki piriltiyi hic kaybetmeden katilirsin hayata. Isterim ki her hata dogruyu bulmak icin yeni bir ip ucu olur senin icin , her dusus, yeni bir cikisin baslangici, her hayal kirikligi, henuz bulamadigin gercek icin enerji kaynagi.
Senden once hayata ne icin oldugumu bilmezken, senden sonra tamamen sana dondum yuzumu ve sana soz veriyorum Tanrim izin verdi surece yaninda olacagim, senin bana verdigin enerji ile seninle buyuyecegim.
Mutlu yillar kucumenim, iyi ki dogdun.
Seni canindan cok seven Annen.
