Minik 23 Agustos 2007 tarihi itibari ile yurumeye basladi. Sabah babamizi okula gecirmek icin kapimizin onundeydik , ben minigin kollarinin altindan tutup yurume pozisyonuna getirdim, bir suredir ayakda tek basina durabildigi icin dengesini sagladikdan sonra biraktim, babasi hic de gelecegini dusunmeden "Hadi gel Karan " dedi ve Karan 'da bizim saskin bakislarimiz arasinda babasina dogru 3 adim atti. O an sadece esimle birbirimize baktigimizi ve ikimizinde sarilmak
uzere minige dogru atildigimizi hatirliyorum. Minik kuzumuz artik kanat cirpmayi ogrendi, yakinda palazlanip bizi pesinde kosturmaya baslayacagina hic suphem yok.
Simdilik bizim yuregimizi agzimiza getirircesine koselere dogru yaptigi pikelerle ve yuruyup yuruyup poposunun uzerine kendisini atmalariyla konuya isindigini dusunuyoruz. Gectigimiz hafta sonu esimle ev onarimi uzerine malzemeler satan bir markete gidip evdeki sivri koseleri minikge guvenli hale getirebilmek icin bir kac birsey aldik. Bakalim ise yarayip yaramadigini yakinda gorecegiz.
Cok ilgincdir ki Karan'in cani hic oyle tatli degil, yani biraz kahraman benim oglum. Eger her hangi birseye agladigini duyarsaniz gercekden cani yanmis demektir, onun disindaki kucuk carpma, vurma siyrik gibi lafi olmayan seylere hic pabuc birakmaz.Yurumeye basladigi gunden beri biri yanaginda, birisi de alninda iki tane morluk gorduk ama ne zaman ya da nasil oldugu konusunda hic bir fikrimiz yok, cunku neredeyse hic aglamadi minik. Umarim bu dengesini tam olarak saglayamadigi alisma donemini kazasiz belasiz atlatiriz.
Ne diyeyim kuzumun yurudugunu gormek cok ama cok keyifli, hele hele onun yurudugune sevinmesini izlemek gibisi yok....
2 yorum:
Tosunumun,toptiğimin yürüdüğünü de gördük şükür.Gördük derken lafın gelişi işte.Duyduk demek daha doğru.Keşke gördük deyebilseydik.Yani ya sizler burda, ya da bizler orda olsaydık.Uzakta olunca birçok güzelliği kaçırıyoruz.Demek benim koçum artık yürüyor.Sağlıkla yürüsün,sağlıkla büyüsün inşallah.Bir ayağı nereye basarsa bassın ama, bir ayağı hep sağlam yere bassın...Saim Kara
cok bekledık belkı bız oradayken yurur dıye ama bızım donusumuzu beklemıs ufaklık. olsun artık ayakları yere basıyor ya kuzusumun... umarım hayat ona hep en guzel yuzunu gosterır...
teyzesı suheyla...
Yorum Gönder