Yenilikler...

En son yazdigimdan bu yana epey zaman gecti, ama sanirim minik buyudukce benim bos zamanlarim azaliyor , ya da o kadar yorgun oluyorum ki bos zamanlarimi ayaklarimi uzatip biraz miskinlik yaparak geciriyorum :)

Minik tam hizla buyumeye devam ediyor, gelismeler inanilmaz, neredeyse her gun yeni birsey ekliyor kendine, ya yeni bir ses, ya yeni bir mimik, ya da yeni bir hareket. Izlemek cok keyifli, onu gozlemlerken icime tarif edilmez bir mutluk ve gurur doluyor ki anlatilmaz. Daha once bir yazida isaret dili uzerine calistigimizi yazmistim, Karan artik neredeyse uzerinde calistigimiz tum isaretleri anliyor ve bir cogunuda kullanmaya

basladi. Mesela tabaginda yemek bitti ve hala doymadiysa daha cok istedigini anlatan hareket ( sagdaki fotograf ) ;

Ayrica yemegi bittiginde ya da lazimliginda isi bittiginde artik kalkmak istedigini onun icinde onu temizlememi istedigini anlatmaya calistigi hareket (asagidaki fotograf) ;

Bunlar encok kullandigi isaretler, bunun disinda fotograflayamadigim isaretleri , top, araba, kitap, yok ki, nerede, balik, uyku vakti gelince yataga gitmek istedigini anlatan isaret, bitti... Bunlar aklima gelenler. Sanirim litraturde olmayan ama minigin gelistirdigi ve hatta benim bile henuz anlamini cozemedigim bir kac tane daha isaret bile soz konusu.

Bunun disinda bir de oyunlarimiz var, benim en cok sevdigim minige "nerdeymis Karan " dedigin zaman normalde yuzunu, gozlerini kapatmasi

beklenirken bizimki kulaklarini kapatmasi.

Biz esimle etrafi goremedigi zaman birseyler kacirdigini dusundugu icin bunu gelistirdigini saniyoruz. Iste burdaymis oglum deyince de kahkalarla aciyor ellerini ve cok mutlu oluyor. Tabi bu oyunu bazen yemek yerken ve elleri bileklerine kadar yemek bulasigi icindeyken yapiyor ki o zaman tadina doyum olmuyor :)

Bir de minigin bisiklet gunleri basladi, Gainesville'de sicaklar yerini ilik bahar havasina biraktigindan beri esimin ve Karan'in en gozde aktivitesi bisiklet. Minige bir kask ve babasinin bisikletine binebilmesi icin bir koltuk aldik, simdi her aksam ustu, babasi isten gelince kapiya dikiliyor , neymis efendim bisikletle gezecekmis, elini havaya kaldirip hareket ettigini ifade etmek isteyerek kaydiriyor elini havada ve ayni zamanda da agziyla "Wuuu" diye bir ses cikartarak anlatiyor bize meramini, mesala bu da minigin isaret dili uydurmalarindan biri:)

Babasi bisikleti hazirlarken zor bekliyor asagida, bir eli bisikletin tekerinde sanki bagi kopartmak istemiyormus gibi, sanki bak ben simdi buna binip gidecegim demek ister gibi ama aglayip mizmizlik yapmadan bekliyor babasinin yaninda sabirla. .

Sonra babasi yerine oturtunca da keyfine diyecek yok, giderken gulucukler, cigliklar atiyormus babasinin soyledigine gore, cok ama cok keyif aliyor bu yeni aktiviteden...

Simdi aksam ustlerini iple ceker oldu Karan, hatta gun icerisinde alis-veris icin disariya ciktigimizda bile hemen bisikletlerinizin durdugu yeri gosterip hemen "Wuuu" yapiyor. Ben de tamam kuzucum aksam baban gelsin gezeceksiniz giyorum o da kabul ettigini anlatir gibi baba diyor ve konuyu kapatiyor.

Karan'la vakit gecirmek her gecen gun daha keyifli olmaya basladi, her gecen gun yeni birseyler ogrendigini izlemek cok keyifli, uyudugunu izlemek, mutlulugunu paylasmak anlatilmaz...