Dort Kisilik Hayat

Aile kalabaliklastigindan beri fazla vakit bulup yazamiyorum buraya ama bu demek degil ki bos duruyoruz...

Aktivitelerimize tum hizla devam ediyoruz, tek fark bu artik bir de seyircimiz var , Jojo !!! Eger uyumuyorsa ki uyumayi pek sevmiyor, biz minikle ne yaparsak yapalim yanimizda.
Karan yapiyor o seyrediyor, hatta bazen yaptiklarimiza katilmak isteyor ve elinden birsey gelmeyincede basiyor cigligi :)





Bazen Karan oyununa Jojo'yi da dahil ediyor ve bu her zaman citlembigi mutlu etmiyor.Aslinda ikiside birlikte oynamayi cok istiyorlar ama fiziksel olarak bu suan pek mumkun gorunmuyor.














Allahtan abimiz gonul almayi cok iyi biliyorda, kuslukler kisa suruyor :)








Karan buyudukce birlikte aktivite yapmak cok daha eglenceli olmaya basladi, cunku artik daha kompleks aktiviteleri az yardimla kendi basina yapabiliyor ve yaparken ki sohbetlerde inanilmaz keyifli oluyor. Bir onceki haftasonu yaptigimiz kartondan agac ev projesi ve gectigimiz haftasonu bitirdigimiz mukavva kutudan araba projesi sirasinda ikimizde cok eglendik. Arabamiz bittikten sonra ben yemek isleri ile ugrasirken Minigin arabasi gercekmis gibi kendi kendine konusarak oynamasi cok guzeldi. Hatta bir ara benzini bitmis arabasini iterek benzin istasyonuna goturuyordu ki o siraki konusma aynen soyle gecti.



"Karan"cigim ne oldu niye itiyorsun "
"Cunku benzinim bitti ..."
"Anladim nereden alacaksin benzini ?"
( mutfagi kestederek ) " su restoranin arkasindaki benzin istasyonundan ..."





Bunun disinda resim yapmak ve meteryalleri boyayarak kagida yapistirmak sureti ile birseyler tasarlamaktan cok hoslanir oldu. Mesela dergilerden fotograflar kesmek veya dondurma cubuklarini yikadiktan sonra boyayarak kullanmak ya da bahceden birseyler bularak onlari boyamak ve bir kagitlara yapistirmak cok hosuna gidiyor. Ve bazen o kadar yaratici seyler ortaya cikiyor ki uzerine hikaye bile anlatmak mumkun :)





Alaz kizi sorarsaniz, o da buyumekle meskul. Bu gunlerin en yeni seyi Jojo'nin emeklemeye baslama gayreti, artik ellerinin uzerinde dogrularak kendini yerden gogsune kadar kaldirabiliyor.Buna bir de bacaklari eklese gidecek citlembik.
Birde birimizin kucaginda yere basarak ziplamaya basladi ki bu insanda ne el birakiyor, ne de kol :)










Bunun disinda konusmaya calisma cabalari hala devam, hatta bazen oyle hararetli soyleniyor ki sanirsiniz dunyanin en zor isini o yapiyor. Son iki uc gundur yataginda ya da sandelyesinde yalniz kaldiysa, ya da hicbirimizi goremiyorsa " anne " diye bagiriyor. Biliyorum 4 ay konusmaya baslamak icin cok erken ama babasi da ben de ilk duydugumuzda cok sasirdik, ne dediginin cok farkinda oldugunu sanmiyorum , belki abisini ya da bizi taklit ederek cikarttigi bir sestir ama ne zaman aglayacak duruma gelse "anne" diye bagiriyor ::))